Vier jaar verder: Op de fiets naar Kaapstad

Hallo allemaal, 

Dat is alweer een tijd terug! Vandaag precies vier jaar geleden fietsten we Kaapstad in. Na een lange tocht bereikten we eindelijk onze eindbestemming. Heel onwerkelijk was dat. Inmiddels is er alweer een hele hoop gebeurd.

Luca heeft haar master culturele antropologie gehaald en Joyce heeft haar masterscriptie over de Soedanese fietsvrouwen af. Fietstechnisch zijn er kleine tochtjes in Nederland geweest, maar nog geen grote fietsreizen zoals vier jaar terug.  
Onze fietsverhaaltjesbezigheden hebben echter niet stilgelegen! De afgelopen jaren zijn we bezig geweest met het schrijven van ons enige echte fietsverhaaltjesboek: ‘Op de fiets naar Kaapstad’!  

Het boek is al een tijdje in de maak: onderweg in Malawi hadden we al bedacht dat het ons leuk leek om een boek te schrijven. Toen zochten we de eerste tips op over hoe dat eigenlijk moet, een verhaalschrijven, en maakten we de eerste aantekeningen over wat er in ons fietsverhaal zou moeten staan. Daarna werden we weer afgeleid door het fietsen zelf. Pas een half jaar na terugkomst kwam het onderwerp weer ter sprake. Wilden we echt een boek schrijven? Het leek ons ook wel een groot project, vooral ook omdat we beiden geen schrijfervaring hadden naast dit blog. We twijfelden. We wilden sowieso een boek voor onszelf om later als we groot zijn in terug te bladeren en te lezen over al die machtig mooie landschappen waar we doorheen fietsten en de ontmoetingen onderweg. Een boek om plaatjes te kijken en later aan al onze visite/toevallige voorbijgangers voor te lezen. Dus een boek moest er sowieso komen, al was het maar voor onszelf.  

Als je daar eenmaal aan begint zijn er echter ook ouders en vrienden en familie die ook wel interesse hebben in dat boek. Dus vooruit, zij mogen dan ook een exemplaar als ze dat willen. Tja, en als we dan toch bezig zijn kunnen we het ook wel aan de buren geven en aan de vrienden van onze vrienden. En als we dat aan het doen zijn, dan kunnen we er net zo goed een echt goed boek van maken! Maar ja, hoe doe je dat eigenlijk? Kunnen we dat wel? 

Eerst maar gewoon beginnen, dan zien we later wel wie het boek allemaal wil hebben. Stapje voor stapje, trapje voor trapje. Eigenlijk net zoals naar Kaapstad fietsen. Dus zo beginnen we ons boek te schrijven. Naast elkaar zittend, samen zinnen bedenken of ieder een eigen stukje schrijven tot we allebei zijn vastgelopen, om vervolgens van stukje te ruilen. Zo vullen we elkaar steeds aan en breiden onze fietsverhaaltjes zich uit. Erg aan te raden om samen een boek te schrijven! Dan loop je nooit vast, want de ander lost het wel op (hopelijk), en als je even niet op een woord kan komen heb je twee keer zoveel kans om het te vinden. 

Zo werken we aan ons boek. Om de voortgang te bewaken voeren we een maandelijkse dertiende-deadline-dag in (want alles is beter als het allitereert): op de dertiende van de maand hebben we een deadline en moeten we dus weer verder zijn met schrijven. Ondanks de alliteratie werkt het toch niet, want we houden ons allebei niet aan de deadlines en vinden het ook niet zo erg als de ander zich er niet aan houdt. We proberen een nieuwe strategie met boekenbootcampen, dat werkt al beter. Eens in de zoveel tijd gaan we een weekend samen zitten en aan het boek schrijven. Soms hebben we het druk met andere dingen en doen we maanden niets aan het boek, soms hebben we twee keer per maand een boekenbootcamp. Naarmate het eind in zicht is neemt de frequentie van de boekenweekenden toe. 

Althans: het einde lijkt regelmatig in zicht, maar komt niet snel dichterbij. Na het schrijven mogen we aan de lay-out beginnen. Daar kunnen we helemaal ons ei in kwijt. Luca maakt de tekeningen en kaarten en Joyce bewerkt de foto’s en plaatst alles op de goede plek in het boek. We kiezen het lettertype en proberen onze huisstijlkleur fietsverhaaltjes-oranje op allerlei plekken uit. Het wordt steeds mooier.   

Maar hoe ga je dan verder? We willen zelf ons boek uitgeven in plaats van samen te werken met een uitgeverij. We vinden het leuk om alles zelf uit te zoeken. Zo schrijven we ons in bij de Kamer van Koophandel als uitgeverij en als schrijvers en maker van de scheppende kunsten (zo blijkt dat te heten, mooie naam hè?). Als bedrijf moeten we opeens alles goed administreren en dingen met belasting doen. Weer een stap waar we geen ervaring mee hebben, maar wat we gewoon gaan doen. Trap voor trap. We zoeken een drukkerij die ons kan helpen. Bij Luca om de hoek blijkt Drukkerij De Bink te zitten. We bellen om te vragen of ze ons kunnen helpen en een kwartier later zitten we met thee in de hand in de inspiratiekamer van de drukkerij papier uit te zoeken en afspraken te maken. Er komen kleurproeven en proefdrukken en we sturen zo’n twintig keer bestanden heen en weer met aanpassingen aan de marges of de afloop. We maken een omslag en dubben dagenlang over de kleur van de rug van het boek: wit-op-oranje of oranje-op-wit? 

Tja, en dan heb je een paar weken later opeens zestien dozen met boeken klaarstaan. Met de bakfiets halen we ze op in Leiden. We houden een kleine boekpresentatie op precies dezelfde plek als waar we vijf jaar geleden ons Dag-wij-gaan-fietsenfeest hielden. Veel van dezelfde mensen, veel van dezelfde taart. Het verschil: we hebben een boek! 

En wat voor boek is het geworden! Een boek over onze reis, van begin tot eind. Het is niet slechts een bundeling van onze bestaande fietsverhaaltjes, het is een volledig herschreven en uitgewerkte versie van ons reisverhaal. Met nog niet vertelde avonturen, inzichten en reflecties die we na de reis hebben opgedaan, context en achtergrondverhalen en nog heel veel meer. Zo bespreken we niet alleen de leeuwen, lekke banden en levenslessen, maar gaat het ook over (wereld)problematiek, van ongelijkheid tot chocoladeoverdoses. Maar bovenal blijft het een verhaal over niet omkeren en gewoon doorfietsen. 11.502 kilometer lang, gedurende 10 maanden, van Leiden naar Kaapstad. En (we herhalen het voor de zekerheid maar even) het is dus te bestellen via deze pagina, als je het boek graag in handen wilt hebben! 

Dit boek maken was voor ons ook weer een hele reis. Net als tijdens het fietsen hebben we nu ook weer veel geleerd! Dus mocht je ooit vragen hebben over schrijven, illustreren, bladspiegels, kleurproeven, ISBN-nummers, btw of marketing, vraag maar raak, wij weten alles! 

Komende tijd gaan we ons best doen om alle boeken aan de lezer te brengen. En daarna? Geen idee. We zijn zelf ook benieuwd waar we 14 juni over vier jaar staan, na Kaapstad in 2018 en nu in 2022 met een eigen boek, wat zal 14 juni 2026 ons brengen? Ideeën genoeg, en we weten ondertussen dat je zowel goede als slechte ideeën kunt uitvoeren. We houden jullie in ieder geval op de hoogte van alle fietsverhaaltjes-avonturen! 

Veel fietsgroeten voor jullie allemaal,  

Joyce en Luca