Bankhangen: Nairobi – Arusha

Jambo! Gelukkig nieuwjaar!

Alles goed met jullie? Met ons wel. We zijn volledig uitgerust in Nairobi, waar we wel twee weken zijn geweest. Dan denk je, wat zullen ze veel beleefd hebben en veel van de stad gezien. Maar niets is minder waar.

Luca en Joyce hebben fijn op de camping rondgehangen. Er was een boekenkast, en we hebben geprobeerd elke dag een boek te lezen. Er was ook een woonkamer met een bank, die we uitvoerig gebruikt hebben. Alsof dat nog niet genoeg luxe was, was er ook een supermarkt om de hoek met alles wat je hartje begeert. Net een Albert Heijn, inclusief de prijzen. Het was dus net alsof we twee weken thuis waren. Op twee dingen na (minstens twee dingen misschien): er was ook een giraffencentrum om de hoek (de andere hoek, niet die van de supermarkt) waar je giraffen kon bekijken en voeren en aaien en zoenen. Dat laatste hebben we niet gedaan, leek ons toch wat onsmakkelijk met die lange giraffentong. 

Ten tweede liepen er allemaal mensen onze woonkamer in en uit. Er waren namelijk meer campinggasten, allemaal Afrikareizigers. De meesten waren met de auto en reden wat rond, soms al jaren lang. En sommigen waren op de motor. En Luca en Joyce op de fiets. Op het eind kwam er ook nog een Japanner op de fiets. Gezellige boel. En met die gezellige boel hebben we ook kerst gevierd, met z’n allen barbecueën.  

Op een van deze dagen kregen we bezoek uit Nederland. Luca’s tante Aletta, is stewardess en vloog naar Nairobi. En de oplettende lezer weet nog dat wij daar ook waren! Dus we fietsten naar haar luxe hotel, waar we gezellig samen ontbeten en toen konden we ook nog gebruik maken van de douche. En bij de douche kon je de temperatuur instellen! Al met al een zeer geslaagde dag. 

En toen vonden we het wel weer tijd om verder te fietsen. We wilden oorspronkelijk naar Mombasa, om vanaf daar naar Dar es Salaam te gaan, maar de weg vanaf Nairobi is superdruk. Dan zouden we de hele tijd naast de weg moeten fietsen en dat fietst niet fijn. Bovendien is de uitlaatgassenwalm niet echt om over naar huis te schrijven (wat we nu dus wel doen). Dus nee, Joyce en Luca hebben een nieuw plan gecreëerd. Nu fietsen we van Nairobi naar het zuiden, Tanzania in, langs de Kilimanjaro naar de kust, naar Dar es Salaam. 

De eerste fietsdag was het oudejaarsdag. Uiteraard moesten we dus om twaalf uur wakker zijn, maar van fietsen word je moe, dus we hebben eerst een slaapje gedaan, met de wekker om half twaalf. Om twaalf uur (tien uur in Nederland) hebben we een kaarsje aangestoken en met sterretjes gezwaaid. Daarna zijn we weer gaan slapen. De volgende dag begonnen we met een nieuwjaarsduik in het warme zwembad van de camping. Met Unoxmuts, voor het nieuwjaarsgevoel.

In 2018 gingen we op de fiets naar de grens. Toen we daar aankwamen moesten we even ons visum halen. Dat was enerzijds heel makkelijk omdat de Keniaanse en Tanzaniaanse douane in hetzelfde gebouw zitten, en anderzijds een beetje moeilijk omdat er een miniem scheurtje in één van onze dollarbiljetten zat en omdat de vingerafdrukscanner Luca’s vingers niet wilde herkennen. Maar het lukte uiteindelijk allemaal toch en toen waren we opeens in Tanzania! 

In Tanzania hebben ze bergen! Zo zagen we de Kilimanjaro met sneeuw op de top en moesten we zelf over een uitloper van de vulkaan Meru fietsen. Dat was lekker steil. Halverwege onze helling (of althans dat dachten we, eigenlijk waren we al bijna boven) hebben we dan ook maar geslapen in een dorpje zonder naam. De volgende dag (vandaag is die dag) mochten we de berg weer af naar Arusha. De weg zei pole pole (dat betekent langzaam in het Kiswahili) maar wij gingen superhard!

Daar beneden op de camping blijven we een dagje om Arusha te bewonderen.

Dat waren onze feestdagen, hoe was het bij jullie?

Groetjes van jullie Afrikafietsers die lekker aan de pizza zitten in Arusha