Het einde van het begin: Domodossola – Milaan

Joehoe zijn we weer!
Deze keer niet met een fietsverhaaltje maar met een treinverhaaltje. Aanstaande maandag 25 september vliegen we naar Caïro toe, maar aangezien we vorige week al bijna bij ons vliegtuig waren terwijl het vliegtuig er zelf pas maandag is, hadden we wat tijd te vullen.

We hebben in die tijd onder andere ontbeten en ochtendduiken genomen in en aan het Lago Magiorre. Supermooi was het daar!

Zondag bedachten we dat er meer manieren zijn om een gebied te zien dan met de fiets, en in onze wachtperiode konden we die goed gaan benutten. Zo gingen we treinen, kedeng kedeng. Kilometers spoor die gingen onder ons door, zo op weg naar Florence. Mooie stad met kunst en beelden en kerken en regen, maar ook veel toeristen dus dinsdagavond gingen we door naar onze tweede stad, met daar heel gezellig een bezoeker voor ons! Rosa kwam twee daagjes langs in Bologna. Bologna was rood en oranje en supermooi. En uiteraard hebben we tagliatelle bolognese gegeten en nog heel veel ander lekker eten. Daarna ter compensatie 498 treden opgeklommen voor een uitzicht over de stad, op de scheve Asinelli-toren. Verder zijn we nog met het toeristentreintje wuivend als koninginnen naar de San Luca-kerk gereden, dat vond Luca leuk. Oja en naar de kapper, zo kunnen we met een fris en fruitig hoofd naar Afrika.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op vrijdag stapten we allemaal op de trein: Rosa weer terug naar Den Haag en wij naar Milaan, waar we onze fietsen weer zagen en waar we nu zijn, om onze fietsen, onze bagage en onszelf voor te bereiden op onze vlucht maandag. Want maandag vliegen we dus naar Egypte en begint het Afrikaanse gedeelte van het avontuur. Zin in! Dat wil ook zeggen dat er een einde komt aan het Europese avontuur. Daar hebben we van genoten, en veel beleefd. Zo hebben we:

• 1451 kilometer gefietst
• 7 landen bezocht
• in 37 dagen
• al 3 bezoekers gehad (Gé, Fleur en Rosa. Ben jij de volgende?)
• 17 Instagramfoto’s geplaatst
• minstens 3224 meter geklommen (en ook weer afgedaald) (waarvan het grootste deel de Simplonpas was)
• maximaal 12% stijgingspercentage overleefd
• met maximaal 64 km per uur afgedaald
• een paar keer de weg kwijt geraakt maar ook altijd weer teruggevonden (anders waren we nu niet hier)
• 0 lekke banden gehad (al is er wel eentje op mysterieuze wijze leeggelopen)
• 4 Warmshowers bezocht
• 2 keer wildgekampeerd
• 20 fietsdagen en 5 rustdagen gehad en toen een week vakantie in Italië
• minstens 716 traptreden beklommen (St. Janskerk in Maastricht en de Torre degli Asinelli in Bologna, en nog heel veel andere trappen maar die hebben we niet geteld.)
• ieder 3 pizza’s gegeten (en heel veel pasta) en 6 ijsjes gegeten
• 3 keer een heftige regenbui doorstaan (plus nog een paar kleinere)
• 6 blogposts geplaatst om dit alles vast te leggen (7 inclusief deze)
• en zo zijn we gefietst:

En morgen op naar Afrika, voor nog meer verhaaltjes!

Arrivederci!