Het allereerste verhaaltje: Leiden – St. Vith

We zijn vertrokken! Het lijkt al lang geleden dat we in Leiden stonden en dat iedereen ons kwam uitzwaaien of zelfs een stukje kwam meefietsen. Maar toch was dat pas afgelopen zaterdag!

We zijn toen naar Dordrecht gefietst en daar hebben we in het mooie huis van Marjolijn, Martijn, Wieki, Brinta en Guusje geslapen (maar alleen Guusje was thuis, en die hebben we geaaid). En sindsdien zijn we al vele grenzen over gefietst! Nu denk je misschien, ‘Gaat dat zo hard?’. Maar dat valt best mee: er zijn gewoon iets te veel grenzen in Baarle-Nassau/Baarle-Hertog. Vanaf daar zijn we via Turnhout België doorgefietst, maar zondag zijn we weer terug gekomen in Nederland want we wilden naar Maastricht.

Hier hebben we voor onze overnachting gebruik gemaakt van Warmshowers, dat is een internationaal netwerk van fietsers die elkaar onderdak bieden. We waren twee nachtjes te gast bij George en Monique. Het was hartstikke gezellig en we hebben lekker gegeten. Nogmaals bedankt voor de gastvrijheid (en de film)!

Dinsdag hadden we een rustdag. We hadden tenslotte al ver gefietst, dus onze benen mochten uitrusten. Daarom hebben we heel Maastricht verkend en de st. Janskerk beklommen. Na 218 treden hadden we een mooi uitzicht over de stad.

Woensdag zijn we weer op de fiets gestapt. Het was warm en er waren veel heuvels. Dat vonden we wat heftig. Gelukkig kwamen we op een gegeven moment bij een oude spoorbaan waar nu een fietspad naast ligt. De spoorbaan werd vroeger gebruikt voor kolentransport tussen het Roergebied in Duitsland en kolenmijnen in Luxemburg, dwars door de Ardennen. Oude treinen kunnen niet zo steil omhoog dus het fietspad ernaast ook niet. Langs de spoorbaan fietsen is ideaal, dus dat doen we daarom nu al anderhalve dag, tot aan de camping bij st. Vith, waar we nu zijn. Net hebben we lekker gekookt en lekker gegeten, gezellig met de andere fietsers op het campingveldje.

Kortom, alles gaat goed, binnenkort weer een update!